107 surah
ھي سورة مَکِّیَّۃٌ آھي . ھِن ۾ 7 آيتون ۽ 1 رڪوع آھن
فُيُوضُ الفُرقان
مُترجم: پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين)
اَرَءَيْتَ الَّذِيْ يُكَذِّبُ بِالدِّيْنِ 1ۭ
ڇا تو ان ماڻهو کي ڏٺو جيڪو دين کي ڪوڙو چوي ٿو.
— پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين)فَذٰلِكَ الَّذِيْ يَدُعُّ الْيَتِيْمَ 2ۙ
پوءِ هي اُهو ماڻهو آهي جيڪو يتيم کي ڌڪا ڏئي ٿو.
— پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين)وَلَا يَحُضُّ عَلٰي طَعَامِ الْمِسْكِيْنِ 3ۭ
۽ مسڪين کي کاڌي کارائڻ جي رغبت نه ٿو ڏئي.
— پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين)فَوَيْلٌ لِّلْمُصَلِّيْنَ 4ۙ
پوءِ بربادي آهي (انهن) نمازين لاءِ.
— پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين)الَّذِيْنَ هُمْ عَنْ صَلَاتِهِمْ سَاهُوْنَ 5ۙ
جيڪي پنهنجي نماز کان غافل آهن.
— پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين)الَّذِيْنَ هُمْ يُرَاۗءُوْنَ 6ۙ
جيڪي رياڪاري ڪن ٿا.
— پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين)وَيَمْنَعُوْنَ الْمَاعُوْنَ 7ۧ
۽ (اهڙا ڪنجوس آهن جو) عام استعمال جون معمولي شيون به (ڪنهن کي) نه ٿا ڏين.
— پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين)